Quauques temps
Josette Coldefy

Quauques temps, los ivèrns, nòstre pepè partiá
Am una museta e un cantèl de pan
Un veire de grautons e una mèja de vin
Partiá degarrostar e preniá l’ espertin

Pel mèg de la Braunha, am l’ acha e la poda
Fasiá dels gavèls de linha
Atraçava las rómecs e las fasiá cramar
Lo balmat estacat serviá a balatjar

E quand megjorn sonava al cloquier de Caniac
Sus una teula plata anava s’ assetar
Furava dins sa pòcha, cercava lo cotèl
Durbiá la museta e ensacava lo capèl

Aqui èra tranquille, degun per rondinar
Escotava lo vent e los ausèls cantar
La femna èra a l’ ostal e los nenes tetavan
E se fotiá pas mal se quicòm arribava

Tota l’ après megjorn copava e recurava
Balatjava de fèlhas pel jaç de las fedas
E quand lo solelh corc anava se rescondre
Se n’ anava de páur que lo jorn venguès negre

Arribava arredut e los pès escarronhats
Mès èra plan content del trabalh qu’ aviá fach
Li demorava plus qu’ anar apasturar
Avant d’ anar manjar un sopar bien ganhat.

Photos Forêt de la Braunhe de Serge Hirondelle